Эмомалӣ Раҳмон аз ҳаром зода шуда ва қатъан шайтон дар нутфаи ӯ шарик будааст, барои ҳамин ҳамонанди шайтон душмани қасамхурдаи дину Ислому мусулмону Қуръон аст. Вагарна инсони поктинат далел надорад, ки бо Худо душман шавад; чароки инсон фитратан Худодуст офарида шудааст.
Қуръон гумроҳ кардани шайтонро гом ба гом ва қадам ба қадам хонда, фаҳмондааст, ки гумроҳ кардани инсонҳо якдафъа сурат намегирад, балки тадриҷӣ ва гом ба гому қадам ба қадаму оҳиста оҳиста аст.
Эмомалӣ Раҳмон низ аз ҳамин равиши шайтон истифода карда, ҷанги худ бо Худо ва гумроҳ кардани халқи Тоҷикистонро гом ба гом ва қадам ба қадам кардааст. Масалан шумо агар аҳамият дода бошед, аввал азон манъ шуд, дар солҳои дуҳазорум, баъд аз чанд сол масҷидҳо баста шуд, дар солҳои дуҳазору шонздаҳум, баъд оҳиста оҳиста ҳиҷоб расман ва қонун манъ шуд дар соли 2024. Ҳамин равиши гом ба гоми шайтонро Эмомалӣ Раҳмон истифода бурда, акнун навбат ба ҳаҷ расидааст ва бо баҳонаи ҳаҷҷи такрорӣ мардумро аз ҳаҷ манъ карда, оҳиста оҳиста шак накунед ҳаҷҷро ҳам бутпарастӣ бароварда фарҳанги бегона гуфта манъ мекунад.
Эмомалӣ Раҳмон фарзанди шайтон аст ва худи шайтон дар сурати инсон аст, то аҳкоми Илоҳӣ ва қонуни Илоҳиро билкул аз Тоҷикистон бардорад ва ба ҷои он шайтонпарастиро ҷо кунад, ҳамонтавре ки кам-кам овозаи худо будани Эмомалӣ Раҳмон байни мардуми кучаю бозор пахш шудаистодааст. Барои ҳамин аввал аз такрорӣ будани ҳаҷҷ интиқод карда, ҳоҷиёнро риёкор хондаистодааст, оҳиста-оҳиста дар солҳои баъд ҳаҷҷро фарҳанги бегона хонда манъ мекунад.
Худо кунад, пеш аз инки чунин кунад, ба дузах восил шавад, то мардум аз шарри шайтони раҷим дар амон монанд.
Хабаргузории Вотсокнюз ба нақл аз Озодӣ: Раиси ҷумҳури Тоҷикистон бори дигар ҳаҷҷи такрориро танқид кард ва аз мардум хост, ки ин маросимро ба “намоишкорӣ” ва “мусобиқа” табдил надиҳанд. Ин дар ҳолест, ки Эмомалӣ Раҳмон то кунун панҷ дафъа ба зиёрати Макка рафта, се бор дохили Каъба шудааст.
https://www.ozodi.org/a/emomali-rahmon-bori-digar-hajji-takroriro-tanqid-kard/32994236.html
